ANARKAKRANT

[verre nazaat van de krant uit 1979-1981]

[naar lopende maand]


29 juni 2006

Het kabinet is gevallen en dat merkten we per ongeluk en het was wel een ongeluk dit kabinet. De hele toestand van die vrouwen, Ayaan en Rita, was een blamage voor de menselijke soort. Gemiddeld gesproken is het een mannenwereld, of beter gezegd een machowereld die regeert en als er vrouwen zich weten tussen te wurmen zijn het gemiddeld haaibaaien, of beter gezegd macha's en een ongeluk. [W]

29 juni 2006

Paar dagen geen anarkakrant, kwas druk, kmoest schrijven, kwou schrijven, twas over filosofie, drkwamen namen in en twaren allen mannen.
Dood, dat wel.
Tfilosofiewereldje van zeg een halve eeuw geleden en eerder en veel eerder, twordt vrijwel totaal bevolkt door mannen, en ze zagen niet dat daar ellebogenwerk aan vooraf gegaan moet zijn en ze zagen niet dat het niet goed was. [W]

23 juni 2006

Blaadje in de bus over cultuur in Utrecht, artikel over een gebouw van 262 meter hoog, De Belle van Zuylen, van een megalomanie die je verwacht van de Stalins en Ceausescu's van deze wereld, maar het is Utrecht dat denkt op zijn smalst. Het gedrocht is afzichtelijk en die arme Belle, waar heeft ze het aan verdiend, en nog erger, dit is wat een van de bedenkers zegt: 'We wilden iets radicaal anders dan de vierkante kantoortorens die allemaal een harde, mannelijke uitstraling hebben, terwijl wij de Belle een vrouwelijke en vriendelijke uitstraling hebben gegeven'. Quod non, dat niet, megalomaan stalinistisch en het vrouwelijk durven noemen. [W]

23 juni 2006

Hoofdstuk 1. Een wegopbreking waar weken niet gewerkt is, waar fietsen omheen moeten en zie maar hoe je dat doet, voor macho- en machavoertuigen zou het beter geregeld worden. Ik stap af en loop door het rulle zand, stap op, wil lekker vaart maken en rekketek de ketting slaat door, ik hou mijn evenwicht niet en val, au morgen een blauwe bil.
Hoofdstuk 2. Een geval van misplaatst uitstel want beide tandwielen bij de trappers hebben na een kleine 50000 kilometer versleten tandjes, vervangen is hard nodig, dan ook de ketting en ook een paar tandwieltjes van het freewheel, vieze lastige klus die altijd langer duurt dan je denkt, daarom heb ik het zo lang uitgesteld.
Hoofdstuk 3. De fietsenmaker heeft alles in voorraad! De grote tandwielen zijn snel vervangen! Slechts 1 onbelangrijk boutje breekt af! De ketting heeft een makkelijk sluitstukje! Het freewheel gaat ook zonder mankeren!
Hoofdstuk 4. Het achterwiel is uit het frame dus de buitenband ook even vervangen, er zitten scheurtjes in de flanken, het ding zwabbert. Word ik oud? Ik krijg tegenwoordig een nieuwe band alleen met heel veel moeite om de velg, niet zoals het hoort met mijn handen maar met ook een bandenlichter. Of word niet ik oud maar was het ontwerpen van de band ouderwets, is er alleen aan stevige mannenknuisten gedacht? Tellen niet-fietsenmakers m/v niet mee?
Hoofdstuk 5. De handen moeten schoon maar de kraan is van een stupide ontwerp, je moet de kraankop vies maken. Ontworpen door iemand die nooit vieze handen heeft of nooit kranen schoon maakt. Grohe is het merk, wereldwijd actief zegt de site. Onze kraan blijkt niet meer te bestaan en bijna al hun kranen zijn ook met vieze handen schoon open te draaien. Vooruitgang bestaat! [W]

21 juni 2006

Waarneming 1: buiten zingen de merels.
[fotootje] Waarneming 2: 'Viva la revolucion' is het thema, pathetische foto's, felrood.
Waarneming 3: binnen bevinden zich veel meer mannen dan vrouwen, dat valt niet mee.
Waarneming 4: stropdassen zijn er nauwelijks, dat scheelt misschien.
Waarneming 5: een lezing over Photoshop (want dat is helemaal de revolutie waar het over gaat vandaag, digitale tekst en plaatjes) heeft als titel Photoshop a killer application, killer van wat, wie verzint zoiets, ik ga er niet heen, stel dat het besmettelijk is en ik killerneigingen krijg?
Waarneming 6: bekende foto van Che Guevara in een blad dat uitgedeeld wordt, 'stelling: revolutie', ik heb geen affiniteit met Che maar vind hem postuum zielig dat hij figureert bij 'sterk merk' 'waardevolle content' 'online campagnes' 'crossmedia publishing' enzomeer.
Waarneming 7: de geïnterviewden in de uitgedeelde bladen zijn uitsluitend mannen, dat valt wel erg tegen.
Waarneming 8: ik krijg gillerneigingen.
Waarneming 9: buiten zingen gelukkig nog steeds de merels. [W]

20 juni 2006

- We moeten uitkijken: niet al te nostalgisch worden. De tweede golf was leuk, gezellig, strijdbaar, inspirerend, maar niet ideaal.
- Lang niet ideaal.
- We waren met veel, dat was het vooral.
- 'Wij zijn vrouwen en we zijn met veel en we hebben er de buik van vol!'
- 'Baas in eigen (volle) buik.'
- Ineens zakte het in, zoals alle bewegingen na verloop van tijd lijken te doen.
- Maar ook wij gingen ons op andere dingen richten, ook wij hadden er de buik van vol.
- Van al die vrouwen die kickten op carrière, kind, kerk of kerels.
- Dat klinkt wel erg onaardig! Dat hadden we zo niet afgesproken. We zouden het netjes houden. Niet schelden. Niets zeggen waaraan iemens aanstoot zou kunnen nemen. Alleen argumenten. Verstandige argumenten. Kom jij aan met 'kerels'. Terwijl dat heus vaak aardige mannen waren. Zijn. Want er zijn ook veel aardige mannen.
- 'Maar waarom is het nodig dat te melden' (citaat). Die kerels dat was voor de alliteratie natuurlijk. Net als 'kerk'. Kerk wil zeggen 'new age', 'spiritualiteit'.
- Laten we het positief houden.
- Die stroming had je ook ja: het positieve denken.
- Helemaal niet gek, toch?
- Nou wel erg onkritisch hoor, maar wat in ieder geval wel gek is, is dat die tweede golf niet is doorgerold. Het anarkafeminisme was vrolijk en kritisch. Dat had geen kunstmatige toevoeging nodig. Positief denken, wat nou positief denken. Kritisch en vrolijk denken is toch genoeg? Waarom stroomde de golf niet verder? Hoe kan het toch dat sommige stukjes golf zelfs zijn teruggelopen?
- Zo is dat met golven. Niet druk om maken: er komen altijd weer nieuwe!
- Maar niet vanzelf.
- Dat is zo. Kwestie van zelf gestaag blijven stromen en doorrollen! Een golf lijkt 1 ding, maar bestaat natuurlijk uit individuen. Daar ben je zelf eentje van, vergeet dat niet! [R]

19 juni 2006

'Schiphol is in particuliere handen beter af' kopt groot de NRC van afgelopen zaterdag. Als het maar geen macho-handen zijn, de kans daarop lijkt me echter gering. [W]

19 juni 2006

Een advertentie voor een of andere functie voor een of andere sportbond. Neutrale functie-omschrijving van een paar regels en dan 'hij doet...'.
Op 1 april 1978 is de Steungroep Vrouwen in Techniese Beroepen opgericht. Een beetje beschaving juicht het toe als mensen hun voorkeur voor een bepaald beroep daadkrachtig aanpakken, want motivatie laat je niet verloren gaan. Zo'n beschaving was er in 1978 niet en daarom is toen door een aantal pioniers, uhh pioniersters, uhh pionières de steungroep opgericht. Via via via kreeg ik een uitnodiging om er ook bij te zijn en ik heb geen seconde spijt gehad er naar toe te zijn gegaan. Het was gaan en blijven. Nog steeds vormen de middagen, dagen, weekeinden, vergaderingen van de steungroep mijn ijkpunt voor hoe een groepsproces hoort te gaan.
(Alle vrouwen zijn technies behalve die het nog niet weten, stond op een affiche dat ik toen gemaakt heb. Net waste ik een mesje af en stak de punt in mijn vinger...)
In 1979 was de beschaving nog niet erg voortgeschreden. Wie op het arbeidsbureau informatie over allerlei beroepen zocht kreeg meestal stereotype verhaaltjes onder ogen, bij sommige beroepen was het altijd zij en haar, bij andere beroepen altijd hij en hem. We hebben toen een actie bedacht en omdat ik op een drukkerij werkte kon ik zorgen voor informatiekaartjes die sprekend op het spul van het arbeidsbureau leken maar waar de teksten omgekeerd gesteld waren. De stucadora doet...
Bij een lawaaierige bezetting van het arbeidsbureau in Utrecht hebben we de kaartjes aan de directeur overhandigd en die wilde wel een delegatie van ons ontvangen. We verwachtten kastje en muur maar hij zorgde voor een contact in Den Haag, we hebben daar zitten praten over sexe-neutrale formuleringen en een paar jaar lang hebben we alle informatiemateriaal dat gemaakt werd op het ministerie van arbeid, of hoe heette het, vóór publicatie gekeurd.
Wie schetst mijn verbazing toen ik onlangs op internet teksten over beroepen tegenkwam die me erg bekend voorkwamen. In 1979 bedachte formuleringen.
In 2006 kan de beschaving nog steeds vooruit want op werk.nl is de timmerman nog steeds een -man, de voorman een -man en zo voorts. Terwijl toen er huismannen ontstonden meteen een nieuwe benaming is gemaakt, want een man die als vrouw wordt aangesproken, nee maar.
Andersom is prima nietwaar.
Niet waar. [W]

17 juni 2006

Vroeger
Ach -- vroeger
vroeger dacht ik nog
dat het
dacht ik
dat het kon
(HET KAN OOK!)
dacht ik dat het kon dat
iedereen
dat niemand
dat allemaal samen
dat op een dag
dat alles
ineens of misschien geleidelijk
zonder geweld
zonder ruzie
dat het mogelijk was
(HET IS OOK MOGELIJK)
dat denk ik nog steeds
het is
in ieder geval
niet onmogelijk

dus het kan...

(HET KAN!)
[R]

17 juni 2006

[fotootje] Dit is het beeld, er is iets belangrijks, men legt afspraken vast, men doet gewichtig, men trekt nette kleren aan, men kiest stemmige kleuren, men legt een kleuraccent met een ritueel lapje om de nek, men neemt plaats op grote zetels, men troont, men neemt de pen ter hand et voilá.
Dit is het bekende beeld, het overbekende beeld, zo overbekend dat het nauwelijks opvalt. Na grootscheepse machobotsingen wordt de vrede getekend. Dit beeld. Bij een fusie van grote bedrijven. Dit beeld. Bij heel veel belangrijke zaken. Dit beeld.
Maar gek genoeg ook bij onbelangrijke zaken. De ceremonie op de foto behelst waar in 2009 de wereldkampioenschappen voor atleten boven de 35 jaar gehouden zullen worden. Toch weer dat beeld.
Veertig, dertig jaar geleden, als mijn moeder op teevee dergelijke taferelen zag zei ze 'allemaal mannen'. Droog, zonder klemtoon, constaterend, alleen impliciet afkeurend.
Ze zei het vaak, er werd namelijk volop aanleiding gegeven toen.
En nu. [W]

16 juni 2006

Hem werd gevraagd wat hij van Western civilisation vond en Gandhi schijnt geantwoord te hebben a very good idea.
Je kunt zeggen dat het over anarchisme gaat
over niet heersen
dat het over feminisme gaat
over mensen ongeacht geslacht
of dat het over beschaving gaat
sociale vriendelijke vaardigheden
mij is het om het even.
Gaat het over noem eens wat problemen met sommige moslims dan wordt al gauw de westerse beschaving in stelling gebracht en o ja er zijn door moslims ernstige rottigheden uitgehaald en ja zeker veel moslimlanden zijn dictaturen maar de atoombom is een westerse uitvinding en de auto is een westerse uitvinding en het vliegtuig is een westerse uitvinding en kapitalisme is een westerse uitvinding en dat kunnen allemaal vanuit bepaalde optiek effectieve uitvindingen gevonden worden maar beschaafd zijn ze zeker niet. In mijn optiek.
Westerse beschaving een goed idee voor gister. En anders zometeen.
Dat ergens de ruwe kantjes afgeschaafd zijn, dat is dan beschaafd.
En wat er beschaafd is in het westen, dat is, dat zijn de dingen die ook beschaafd zijn in het oosten het zuiden het noorden en alles er tussenin. [W]

16 juni 2006

Nee R, de anarkakrant ontstond niet op dat weekend in Appelscha. Eerder in 1979 was er een anarchofeministiese (of -ische?) dag in De Kargadoor in Utrecht. Een van de discussiegroepjes ging over het opzetten van een krant en ik was erbij en er werd besloten om er een paar maanden later in Appelscha mee verder te gaan en daar was jij bij en ik niet en zo liepen we elkaar mis.
Het zou kunnen dat de discussie in Utrecht spontaan ontstond maar ook dat die door de organisatievrouwen al op de agenda was gezet, ik weet dat niet meer. In het laatste geval was dat de start van wat later de anarkakrant ging heten en wat nog veel later dit digitale ding werd -- terwijl in 1979 niemand dacht aan digitaal en internet en blog en zonnepanelen.
De dag in Utrecht eindigde met gemengde gevoelens. Een Vlaamse toneelgroep speelde er een stuk en die groep was gemengd. Ook ging het stuk over Ulrike Meinhof en die kan toch moeilijk van anarkafeminisme beticht worden. Niet mijn kop van thee. [W]

15 juni 2006

'Verre nazaat van de krant uit 1979-1981', ja, ook die krant ontstond op dat weekend in Appelscha, augustus 1979. En ook toen dáárover vergaderd werd was ik er als de kippen bij. Een krant, leuk! Kon ik eindelijk schrijven -- het idee om te schrijven was toen nogal verwaterd in mijn leven. Ik schreef voor mezelf in mijn dagboek. Ik schreef eens wat gedichten. En ik schreef vooral veel notulen en verslagen. Maar een krant, een 'anarkakrant', dat daagde uit! De opzet was zeer vrolijk, simpel en spontaan: er werd door wie mee wilde werken een weekend afgesproken in een bepaalde plaats. De vrouwen van die plaats zorgden voor een plek waar geschreven, getekend, getypt en gelay-out kon worden, ze zorgden voor slaapplekken, en ze zorgden ervoor dat we de krant nog datzelfde weekend ergens konden drukken of stencillen.
Heel soms was er kopij, waren er stukken van vrouwen die er dat weekend zelf niet bij waren, soms hadden de vrouwen die wel kwamen van te voren al een stuk geschreven, maar meestal werden ideeën voor stukken tijdens het weekend bedacht en uitgebreid besproken alvorens er geschreven werd.
Niet zozeer aan de inhoud van de krant denk ik met plezier terug (die inhoud liet meestal veel te wensen over) maar wel aan de spontane en zeer open werkwijze. En aan de steeds wisselende naam. 'De zwarte ...', op de plek van de puntjes steeds een ander woord: oester, tarantula, ijsberin, ketel enzovoort. Daar onder stond dan 'anarka-feministiese krant'. In een spelling die toen tamelijk breed gedragen werd. [R]

15 juni 2006

Onderstaand stukje vanwege een advertentie van een te goeder trouwe bank die spaargeld investeert in ekologische zaken. Het levert goede rente op, dat gaat vanzelf.
Ik schreef die bank eens dat ze geen spaarrekening naar mijn smaak hadden. Sparen is alleen maar bewaren, dat is mijn smaak. Rente hoef ik niet, rente komt altijd via een lange ondoorzichtige ondoorgrondelijke duistere weg uit de zakken van degenen die niet veel hebben. 'Je hebt gelijk', schreef de onderdirecteur, maar de bank ging voort met de ekologische zaken en de duistere weg.
Een gewone bank zegt zet het tien jaar vast, 3.6% rente. Na correctie voor inflatie zal het zo zijn dat je na tien jaren 15% meer echt geld hebt en iemand anders heeft dat geld dan dus echt niet. [W]

15 juni 2006

De boom is kaal,
Dan heeft de boom blaadjes,
Dan heeft de boom bloesem,
Dan heeft de boom appels,
Heel knap van de boom.
Heel knap om van regen, van zonlicht, van sapjes uit de bodem en van gasjes uit de lucht appels te kunnen maken. Het gaat vanzelf, het is gratis, je kunt er van eten, je kunt er van leven.
De bank is kaal,
Dan heeft de bank geld,
Dan heeft de bank rente,
Heel knap van de bank.
Heel knap, het gaat vanzelf, het is gratis, je kunt er eten van kopen, je kunt er van leven. Jij kunt er van leven als jij het was die het geld naar de bank bracht.
Maar geld groeit niet aan de bomen, geld legt geen eitjes waar kleine geldjes, waar rente uit komt. Waar dan vandaan? Uit de lucht?
Nee niet uit de lucht en niet uit de regen, niet bij de rijken vandaan want daar stroomt de rente juist naartoe. De allerelementairste rekenkunde volstaat om aan te tonen dat de rente uit de zakken van anderen moet komen, in het bijzonder uit de zakken van degenen die toch al niet veel hadden. Het gaat vanzelf, ze kunnen er geen eten meer van kopen, ze kunnen er niet meer van leven. [W]

12 juni 2006

Ander oud nieuws, krant van 3 juni, over een wetenschapster die heel interessante interstellaire dingen onderzoekt, opmerking van haarzelf: 'tutten in modewinkels ligt niet in mijn aard'. Zou ooit in een stuk over een wetenschapper van het mannelijk geslacht iets van dien aard gememoreerd worden?
De journalist die de groot en vet gedrukte highlights bij het artikel bedacht, haalt precies dit zinnetje eruit en nog eentje over vrouw-zijn. Niets over sterren en haar kunde daaromtrent. Niets over 99 procent van het artikel. Niets interessants. [W]

12 juni 2006

Ik lees kranten vaak pas als het nieuws alweer oud is. Helaas is heel veel nieuws uit zichzelf al oud. Sexisme, machismo, moord en doodslag -- vermijdbare, afleerbare zaken die toch niet vermeden en afgeleerd worden. Sportpagina NRC van woensdag 7 juni over een bridgespeelster: M speelt en praat over bridge als een man. Bridge! Een beetje met kaarten schuiven en je hersenen gebruiken! Alsof vrouwen geen hersenen hebben!
Er spreekt een hoogst aftands belegen en beledigend beeld over vrouwen uit. Ik vraag me af wiens mening daar in de krant opgetekend staat. Van de journalist? Van de mannenbroeders (machobroeders) die tot nog toe het bridgewereldje blijkbaar bevolkten? Van de speelster zelf? Van allemaal?
Het zijn dit soort opmerkingen die mede maken dat sommige machobolwerken machobolwerken blijven. Want welke vrouw wil bij zo'n dom bolwerkje horen?
'Ze heeft een aangeboren killersinstinct en een bijna onvrouwelijke wil om te winnen', staat er ook nog opgetekend uit de mond van een bridgekundige.
Driewerf dom.
Primo, willen winnen (feitelijk niets meer dan je best doen) bijna onvrouwelijk noemen.
Secundo, het gelijkstellen van winnen aan killen (een machogelijkstelling).
Tertio, het aangeboren noemen. Wat zou dan wel aangeboren moeten zijn? Een mutatie op het winwil-gen? [W]

11 juni 2006

Als ik het zou moeten samenvatten, die hele tweede feministische golf (tijdens de eerste was 'ik' er nog niet), als ik het kort zou moeten zeggen (wat natuurlijk niet hoeft) dan zou ik zeggen dat die hele periode, en dan vooral de 'lesbies-anarkafemistiese' golf (die best wat hoger had mogen zijn), de Verlichting was, en is, in mijn leven. De Verlichting, of wat ook wel een goede naam is: de Verademing. [R]

9 juni 2006

Nog even terug naar 1979 en naar het Terrein tot Vrijheidsbezinning. Ik belandde daar in een groepje 'bewuste baanloosheid', waar ik K terugzag, het meisje dat naast me had gezeten in de eerste klas van de lagere school -- ik had haar daarna nooit meer gezien en was al die jaren heimelijk een lichte angst voor haar blijven voelen. Die angst viel natuurlijk in 1 klap weg. Zusters in de strijd tegen het patriarchaat. Ook zij worstelde met haar toekomst. Bij alle betaalde banen werkte je mee aan het patriarchaat, of, bijna nog erger, je maakte deel uit van het betaalde feminisme. Foute boel! Werken met vrouwen kon alleen op basis van gelijkwaardigheid, dus niet vanuit de positie van leidster, vormingswerkster of wat voor aparte functie dan ook. Ik dacht aan mijn ervaringen als vormingsleidster bij kursussen voor huisvrouwen, en ik knikte heftig van ja. Ja, het klopt dat dit niet klopt. Ik voelde altijd al dat er iets haperde. Terug in Utrecht sloot ik me aan bij de Werkloos Tuiggroep die aktief was (nou ja...) in het vrouwenhuis. Anarchia, si, si! [R]

9 juni 2006

Toch nog even, stel nou, stel je een team ontwerpers voor, toevallig allemaal vrouwen, industrieel ontwerpsters van onbesproken gedrag, nooit betrapt op een vleugje machismo. 'Dames, dit is de ontwerpopdracht, ontwerp een voertuig om je gemakkelijk te kunnen verplaatsen, om gemakkelijk kinderen bij school te kunnen afleveren, om gemakkelijk zonder je te vertillen twintig kilo boodschappen te kunnen halen. De verplaatsingen mogen best als bij-effectje hebben dat er jaarlijks duizend doden vallen hoor, dat nog eens duizenden die langs de wegen wonen door roetdeeltjeskwaaltjes een decennium korter leven hoor.'
Zouden die dames morren of niet?
Zouden die dames braaf iets als de huidige automobiel ontwerpen of niet?
Is de auto in de grondgedachte volkomen macho/macha of niet? [W]

8 juni 2006

'Rue P J Proudhon'. Hoe het straatnaambordje op de buitenmuur van de kantine is gekomen laat zich raden. 'Leuk voor de camping in Appelscha', zal iemand gedacht hebben. Het terrein heet trouwens: 'kampeerterrein tot vrijheidsbezinning'. Binnen, in de kantine waar alcoholvrije drankjes te koop zijn, hangt een leus van Ferdinand Domela Nieuwenhuis: 'Drinkende arbeiders denken niet, denkende arbeiders drinken niet.' Dat deze camping nog steeds van 'de blauwe knoop' is maakt de sfeer enorm veel prettiger dan die bij vergelijkbare evenementen waar wèl bedwelmende sappen geschonken worden.
Maar Proudhon was een sexist, en niet zo'n kleine ook.
Het bord werd niet gesloopt, maar (kleine ludieke aktie van 1 dappere feministe, aangemoedigd door een paar andere) netjes van uitleg voorzien. 'Sexist en vrouwenhater.' Proudhon leefde van 1809 tot 1865.
Proudhon was degene die als eerste het woord 'anarchisme' in positieve zin gebruikte. Ook verder had hij een hoop goede ideeën. Maar hij was een sexist, en een racist.
--Een racist?
--Ja, hij liet zich negatief uit over joden, over zwarte mensen, over...
--Dat was in die tijd 'gewoon', dat deden 'ze' 'allemaal'. Ook het neerkijken op vrouwen (door mannen, maar ook door vrouwen zelf) was niets bijzonders.
Tja, de rijken in de griekse oudheid hadden slaven, ook dat was toen niets bijzonders, en onkritische consumenten van nu profiteren van hardwerkende armen in Verweghistan -- 'niets bijzonders' -- wie daaraan niet mee wenst te doen wordt een dromer genoemd.
Maar dat iets van alle voorgaande tijden is maakt het nog niet minder verwerpelijk, en van een anarchist verwacht je minstens het standpunt dat alle mensen gelijkwaardig zijn! [R]

8 juni 2006

Autoreclame laatst: 'echte mannen rijden X'.
Autoreclame zoëven: 'een Y is geen lieverdje'.
En waarom zou het geen lieverdje zijn? Omdat echt jaarlijks duizend mensen om zeep gereden moeten worden? Is het ding daarom duizend kilo terwijl het ook driehonderd had kunnen zijn? Kan het ding daarom honderdvijftig of tweehonderd terwijl je met de snelheid van een ree een paard een haas een vos een zwijn een das ook overal kunt komen?
Sommige auto's zijn overduidelijk macho-apparaten of zijn ze het toch allemaal?
Er zijn aardige mensen die autorijden.
Dan dus even geen lieverdjes. [W]

8 juni 2006

Alle machismo is onbeschaafd, een grammetje al, maar sommigen hebben zich er van top tot teen mee volgestouwd, tientallen kilo's gebrek aan beschaving.
Maar niet alle gebrek aan beschaving is machismo. De Volkskrant van 6 juni schrijft over een enquete naar racisme en dat liegt er niet om, de autochtonen/inboorlingen liegen niet over hun racisme. Het percentage etterbakken stijgt en stijgt.
Een van de vragen was bij welke bevolkingsgroep de Nederlander zich niet op zijn gemak voelt. (Zou de vraag echt zo niet sexe-neutraal gesteld zijn?) Tien bevolkingsgroepen worden genoemd, maar niet de autochtonen zelf en daar kan je je ook bij op je ongemak voelen. Althans ik kan dat nogal goed.
De koppenmaker van de krant verzon: 'kwart bevolking is tegen allochtonen'. Je kunt tegen religie zijn, tegen een mening, tegen een methode, tegen uitspraken, tegen besluiten, tegen wetten, tegen gebruiken. Je kunt tegen een tafel lopen of tegen een muur. Maar hoe kun je tegen mensen zijn?
'Buitengewoon zorgwekkend' noemt Sadik Harchaoui van Forum de enquete-uitkomst en 'zeer schokkend' zegt Hikmet Mahawat Khan van het NCB. Bedoelen ze eigenlijk &*&Á^%^!@À$%$#$%#? Daar kan ik dan mee instemmen. [W]

6 juni 2006

In het Friese Appelscha, aan de rand van het bos, niet ver van het Aekinger Zand, is een anarchistiese camping, en afgelopen weekend werden daar voor de vierenzeventigste keer de pinksterlanddagen gehouden. Lang geleden, ergens in de zomer van 1979, was daar een anarkafeministies weekend, vanzelfsprekend alleen voor vrouwen. Een vriendin vroeg of ik er met haar naar toe wilde gaan. Ik was behoorlijk links en behoorlijk feministies, maar van anarchisme moest ik niet veel weten. Ik wist er dan ook bijna niets van, zoals nu de meeste mensen er nog steeds bijna niets van weten. Ik vond het ouderwets. Je hoorde er bijna nooit wat over. Ja, er was wel een tijdschrift, De Vrije, een andere vriendin nam er wel eens eentje mee -- zij vond dat ik anarchisties moest worden. Maar ik vond (vluchtig bladerend) het tijdschrift nogal puberaal, en voor zover het serieus was steunde het op uiteenzettingen van mannen van meestal meer dan een eeuw geleden. Van Emma Goldman had ik nog nooit gehoord. Maar ik ging mee naar het weekend, vooral voor de gezelligheid, vooral voor de vrouwen. Het was mooi weer.
Sinds dat weekend noem ik me anarchiste. Ik was 'om'. Hoe kwam het dat ik ineens om was? Dat is belangrijk om te weten, want het gaat er om, om meer mensen om te krijgen. Toch? Door de gezellligheid kwam het. Want gezellig, dat was het. Maar het was vooral de inhoud, het waren de onderwerpen, het waren de geproefde vrijheid, en de heldere logika van het anarchisme: geen onderdrukking, geen bazen geen knechten, een logika waardoor het prima paste bij feminisme: geen onderdrukking, vrouwen en mannen zijn gelijkwaardig, het persoonlijke is politiek. En het kwam vooral doordat ik ontdekte dat alles waaraan ik zo'n hekel had, maar waar ik vreesde toch niet geheel onderuit te kunnen komen (werk zoeken, sleur, volgzaamheid, burokratie, nette kleren, kortom het gareel) helemaal niet nodig was. Alles kon leuk en mooi worden. Echt alles. Vrouwen liepen half bloot rond of in vrolijk gekleurde kleren (roze overalls, paarse en witte tuinbroeken, gele flodderbroeken, bontgekleurde zelfgebreide truien, wapperende heksenkleren). Nog even wat meer vrouwen erbij, zo fantaseerden we, en de hele wereld zou veranderen!
Met die inmiddels oude maar nog steeds zo frisse beelden op mijn netvlies liep ik de afgelopen dagen rond. De wereld veranderde natuurlijk wel in die zevenentwintig jaar, maar niet zoals ik gehoopt had. En de anarchistiese beweging is nog lang niet vrij van machismo, terwijl je dat daar toch eigenlijk als eerste zou verwachten. Waar zijn al die vrouwen gebleven die toen op dat weekend waren? Misschien is de tijd rijp voor een nieuw anarkafeministies weekend. Of een week. Of een jaar. [R]

6 juni 2006

In de Mainzer Beobachter staat het interessantste bericht op de economiepagina. Onlangs weduwe geworden allochtone vrouw zet met haar onlangs ontslagen autochtone managerbuurman een succesvol bedrijf op. Zij leverde de ontwerpen, hij leverde de poen, samen leveren ze lapjes. Bij een bepaalde manier van vouwen kan het lapje dienen als hoofddoekje voor moslima's, bij een andere manier van vouwen kan het dienen als stropdas voor macho's. Twee rituele kledingstukken voor de prijs van een. [W]

5 juni 2006

Een samenleving waarin het nemen van belangrijke beslissingen niet gelijkmatig door alle geslachten wordt gedaan is een samenleving die niet vrij is van machismo. Zo'n samenleving hebben we hier en dat is heel gezellig doch niet heus. Na jaren van feminisme zou je denken dat het m-woord, machismo, vaak zou vallen, maar dat is niet het geval.
De krant schrijft over problemen met jongeren, maar bedoelt: jongeren die het machismo aanhangen en uitleven.
Het gaat over rellen bij een studentenbetoging in Frankrijk, maar de foto toont studenten die overduidelijk aanhanger zijn van het machismo.
Er zijn weer vernielingen aangericht door voetbalsupporters, maar het blijkt te gaan om supporters van voetbal en machismo.
Men heeft het over het gevaar van de radicale islam, maar het blijkt te gaan over het gevaar van machismo waar dan toevalligerwijs argumenten van islamitische snit bij gezocht zijn.
Machismo kan een explosief mengsel vormen met jong zijn, met student zijn, met supporter zijn, met moslim zijn, met marxist zijn, met christen zijn, met econoom zijn, met anarchist zijn, met niks zijn, met alles zijn.
Terwijl al die dingen ook niet-explosief kunnen zijn. [W]

5 juni 2006

Venten soep van koken, dat was een vlaamse leus op een muur op een foto op een ansichtkaart. Rond 1980. 'Vent' is voor mij altijd een negatief woord en in die zin heb ik het in deze krant meermalen gebezigd, ermee doelend op mannen tijdens macho-bezigheden. Maar misschien zijn er volgens anderen andere niet louter negatieve invullingen van 'vent' en is het beter de negativiteit en onsociaalheid die sommige mannen/venten op sommige momenten vertonen rechtstreeks te benoemen.
Machismo is het woord.
Macho is het woord.
En macha is helaas soms ook het woord. [W]

4 juni 2006

Ik fiets bij het station en een stadsbus passeert me. Door de ruit zie ik een paar meisjes met hoofddoekjes die met elkaar vrolijk zitten te praten. Een paar banken naar achteren, bijna achterin, zit een groepje jongens uitbundig te doen. Ze lijken me van het lompere soort autochtoon. Maar: met hoofddoekjes. Van die zeeroverig omgebonden bonte blauwe boerenzakdoeken. [W]

3 juni 2006

O weer allemaal gedoe want ene Beatrix bezocht een moskee en schudde daar niet de handen van de mannen want dat willen die mannen niet.
Maar zeg zelf, zijn er niet heel wat mannen die je liever niet de hand zou schudden? Sexistische mannen bijvoorbeeld? [W]

2 juni 2006

Vervolg op of terzijde bij het stukje hieronder. In datzelfde economiekatern een stukje over Mama Cash, een fonds vol geld ('vrouwengeld') waar naar ik weet best goede dingen mee gedaan zijn. Maar het gaat in het krantenstuk wel over beleggen en ik vraag me af wat de fondsvrouwen ervan vinden als een deel van hun geld door de handen van de hitsige hemdsmouwheren van de beurzen gaat.
Beleggen is geld binnen laten stromen door zelf geen barst uit te voeren.
Anderen de barsten te laten uitvoeren.
Anderen het geld niet te laten.
Anderen te laten barsten. [W]

2 juni 2006

Krant van bijna een week geleden, papieren NRC van zaterdag 27 mei, economiekatern.
Foto 1, zo ging het op de beursvloer, er staat geen datum bij, paar jaar geleden? Je ziet honderden hitsige heren die in hemdsmouwen hebzuchtige handelingen verrichten.
Foto 2, zo gaat het nu op de beurs, een woud van computerschermen. Niet veel mensen te zien, een tiental, maar wat je ziet zijn toch weer hitsige heren die hebzuchtige handelingen verrichten.
Ze kunnen rekenen, dat zal wel moeten op de beurs, maar kunnen ze écht rekenen, sociaal rekenen, weten ze hoe de rendementen die ze bij elkaar zitten te hitsen slechts enkelen ten goede komen en anderen dus zeer ten slechte? Die anderen wonen ver weg, die ken je niet, je hoeft geen rekening met ze te houden, ze hebben geen naam, geen telefoon, geen giro, maar zij krijgen wel de rekening gepresenteerd. En dan is er geen geld meer voor gezondheidszorg en ze sterven aan onnozele wissewasjes en zo hoeven ze gelukkig niet lang mee te maken dat zij in de hoek zitten waar het geld niet en de klappen wel vallen.
Een cynische zin over veel cynischer handelingen. Het artikel bij de foto's heeft als titel 'strijd om beursmacht nu echt begonnen'. Strijd dus, macht dus, oorlog dus, doden dus? Misschien eens vredesonderhandelingen starten? [W]

1 juni 2006

Fietsend op een klein weggetje werd ik bijna omver gereden door zo'n extra dikke kar. Vrouw aan het stuur. Ik bedoel niet dat vrouwen gemiddeld slechter rijden dan mannen want als je een kar ziet scheuren of dom sturen is het gemiddeld veel vaker een vent. Maar door de jaren heen blijken de karren steeds dikker te worden en ik heb altijd gedacht dat de dikte van de kar correleerde met de dunte van het ego achter het stuur en omdat die kleine ego's achter sturen van dikke karren zo vaak venten zijn is die kar dan zeg maar een penisvergroter.
Hoe zit dat dan bij de vrouwen achter sturen van dikke karren? De kar als borstvergroter? Liever staal dan siliconen? [W]